Psychotherapeutische hulp bij oudervervreemding en (dreigende) contactbreuk
Ook nadat de scheiding al even achter de rug is en alles geregeld leek, is het soms nog niet voorbij. Het lijkt maar niet te lukken om de regeling na te leven. Eén van de jullie is te boos, te gekwetst.
De kinderen hebben het moeilijk, zijn verdrietig. Soms zijn ook zij boos. Soms zijn ze zelf teleurgesteld in één van hun ouders. Soms zijn ze zelf gekwetst door uitspraken, door keuzes of door handelingen van één van hun ouders. Soms zien ze ook de boosheid of het verdriet van één van hun ouders en nemen ze deze emoties over. In die mate dat ze vervreemd raken van wat ze zelf voelen. Soms was er al teleurstelling en frustratie aanwezig bij een kind en wordt deze versterkt en in stand gehouden door de andere ouder, misschien onbewust, maar misschien ook bewust... uit kwaadheid of uit verdriet. In al deze situaties kan het gebeuren dat kinderen hun last tonen door te beslissen niet meer bij de andere ouder gaan. Soms gaat het nog verder en gaat het kind één ouder en diens hele familie uit zijn haar leven te willen bannen.
En wat dan?
Wanneer je kind van jou vervreemd is geraakt of wanneer deze oudervervreemding dreigt, zoek ik met jou naar een manier om de relatie te herstellen, de lijn niet te doorknippen, hoe dun ze ook is... maar steeds vertrekkende vanuit de nood van het kind en aangepast aan het tempo van het kind. Maar steeds met het oog op het belang van alle partijen.
Wanneer jouw kind niet meer bij zijn vader of moeder wil gaan, vanuit teleurstelling, kwaadheid, boosheid… of vanuit loyaliteit, dan ga ik met jou zoeken hoe jij je kind kan begeleiden. Wat kan je wel doen? En wat niet? Wat is jouw verantwoordelijkheid hierin? En wat niet? Ik vertrek ook hier van een steunende, sturende en stimulerende houding.
Ik kies voor een aanpak die complementair kan zijn aan een juridische procedure. Je kan voor dergelijk traject vrijwillig bij me terecht. Maar vaak is een dwingender en meer aanklampend kader nodig.
Indien jullie verwezen werden vanuit een juridische instantie, met als doel de relatie tussen ouder en kind te herstellen, dan zal de procedure zo verlopen.
In een eerste fase ga ik jullie situatie exploreren: Wat is er aan de hand? Wat is er gebeurd? Welke patronen spelen? Dat doe ik aan de hand van individuele gesprekken met beide ouders èn (indien aangewezen) met het kind/ de jongere. De focus van deze gesprekken ligt op hun beleving en hoe zij zich verhouden tot hun ouders. Waar hebben ze het lastig mee? Wat loopt er moeilijk? Waar zitten ze mee gewrongen of in gekneld?
Na deze exploratiefase zal ik een voorstel tot begeleiding formuleren. Dat kan verschillende vormen aannemen. Hierin wordt steeds samengewerkt met collega’s uit mijn netwerk. Het doel van deze begeleiding is altijd duurzame verbinding op korte en op lange termijn, los van de concrete regeling. Ik organiseer geen bezoekmomenten tussen ouder en kind. Daarvoor moet er samengewerkt worden met een neutrale bezoekruimte. Wat wel mogelijk is, is een ouder-kindtherapie. Hierbij heb ik oog voor de belangen van alle betrokkenen, maar ik vertrek vanuit de nood, de kwetsuur en het verhaal van de kinderen.
Ik ben ervan overtuigd dat een kind pas gelukkig is als het een gepaste relatie kan hebben met zijn/haar beide ouders. Maar ik ga niet invullen hoe deze relatie er moet uitzien. Ik ga met een kind/ jongere uitzoeken wat voor hen aanvoelt als gepast. Ik ga hen alert maken voor de beïnvloeding, waar ze sowieso mee te maken hebben en bieden hen ruimte om contact te maken met hun eigen gevoelens en gedachten (te zoeken naar een eigen mening.) En ik ga hen bijstaan deze te verwoorden. Als een kind of jongere zelf gekwetst is of boos is, steun ik hen om dit uit te spreken aan de ouder aan wie dit behoort.
